Każdego dnia Twój pies mową ciała i wokalizacją informuje otoczenie o swoich potrzebach oraz emocjach. Nie wszystkie sygnały są jednoznaczne, a niektóre bywają uciążliwe, np. wycie psa, które ma różne przyczyny i znaczenia. Dowiedz się, dlaczego pies wyje, a także co oznacza takie zachowanie i czy zawsze powinieneś mu zapobiegać.
Psy, w porównaniu z innymi zwierzętami domowymi, mają bardzo rozbudowany system komunikowania się z otoczeniem – zarówno z innymi zwierzętami, jak i ludźmi. Posługują się znakami niewerbalnymi (takimi jak układ i sposób machania ogonem czy postawa ciała), a także dają sygnały werbalne. Te nazywamy również wokalizacją. Zaliczamy do niej szczekanie, warczenie, skomlenie, chrząkanie, kichanie oraz wycie.
Zwierzę nie „hałasuje” bez powodu, jednak wokalizacja bywa uciążliwa dla domowników oraz sąsiadów. Szczególnie uporczywe może być długotrwałe i częste wycie psa. Dźwięk niesie się bowiem dość wyraźnie w najbliżej okolicy i nie każdemu może odpowiadać. Dowiedz się zatem, dlaczego pies wyje i czy można zminimalizować częstotliwość tego zachowania.
Co oznacza wycie psa?
Jednym z niejednoznacznych sygnałów werbalnych jest wycie psa. Co zwiastuje według przesądów? W wielu kulturach na świecie uważano, że skowyt psa zapowiada śmierć, pożar lub zarazę. Ponadto według wierzeń ludowych psy miały dar widzenia duchów, o czym informowały wyciem. My jednak skupimy się nie na przewidywaniu przyszłości lub zdolnościach paranormalnych, a na faktycznym znaczeniu tego rodzaju psiej mowy.
Wycie psa nie zawsze brzmi tak samo. W zależności od przyczyny różni się od siebie głośnością, długością, a nawet tonacją wydawanego dźwięku. Często towarzyszą mu inne odgłosy, takie jak skomlenie, popiskiwanie czy pojękiwanie. Poprzez takie dźwięki zwierzę najczęściej chce Ci zakomunikować ból lub emocje związane ze strachem bądź niepokojem.
Długie, jednostajne wycie to odgłos, który kojarzy się z wilkami. Przodkowie naszych psów domowych „rozmawiają” ze sobą w ten sposób mimo dużych odległości. Podobnie robią to psy mieszkające na wsi, zaś w mieście wycie towarzyszy np. przejazdowi karetki lub straży pożarnej. To odgłos informacyjny, ale również nawoływanie towarzystwa.
Wycie psa może mieć również radosny wydźwięk – charakteryzuje je wznosząca się tonacja, a towarzyszy popiskiwanie.
Dlaczego pies wyje?
Czy wszystkie psy wyją? Jeśli mieszkasz w bloku i boisz się, że sąsiedzi nie wykażą zrozumienia dla psiej mowy, spieszę uspokoić, że nie wszystkie rasy mają tendencję do wycia. Można powiedzieć, że jest ono zapisane w genach psów ras pierwotnych, np. shiba inu, siberian husky czy alaskan malamut. Z kolei u ras takich jak mops czy buldog francuski możesz nigdy nie usłyszeć wycia, za to uraczą cię głośnym chrapaniem.
Skowyt psa, charakteryzujący się wydawaniem pojedynczych lub seryjnych krótkich dźwięków, oznacza, że Twojego pupila coś boli. Może to wynikać zarówno z odniesionych fizycznych obrażeń, jak i choroby, której na pierwszy rzut oka nie widać. Uszkodzeniom ciała poza wyciem towarzyszą zazwyczaj dodatkowe objawy, np. utykanie (kontuzja łapy) czy problemy z poruszaniem się (uraz lub zwyrodnienie stawów/kręgosłupa).
Częstym powodem wycia psa jest lęk separacyjny. To nic innego jak chorobliwa tęsknota zwierzęcia za opiekunem. Czworonogowi, który zostaje sam w domu, towarzyszy bardzo silny stres. Wynika to ze sposobu pojmowania czasu przez psa. Dla Twojego pupila liczy się tu i teraz. Nie jest on w stanie zrozumieć, że wychodzisz z domu i wrócisz np. za dwie godziny. Abstrakcyjność czasu dla czworonoga widać również wtedy, gdy wracasz – wita Cię on równie mocno po 10 minutach, jak i po kilku godzinach.
Czy skowyt psa może wynikać z błędów wychowawczych? Niestety tak, chociaż często nieświadomie utrwalamy niewłaściwe zachowanie zwierzęcia. Gdy pies zaczyna szczekać lub wyć, chcesz go uspokoić. Zaczynasz więc do niego mówić lub próbujesz odwracać uwagę, np. smakołykami. Psy uczą się na zasadzie skojarzeń, w związku z czym Twoje działania utrwalą u niego związek „wyję – otrzymuję coś pysznego lub skupia się na mnie uwaga opiekuna”.
Zwierzę może również reagować wyciem na nudę. W ten sposób pies będzie próbował przyciągnąć Twoją uwagę lub po prostu uzna to za formę rozrywki. To wprawdzie nie jest typowe zachowanie wynikające ze znudzenia, ale brak fizycznych i umysłowych bodźców nie zawsze musi powodować przewidywalne reakcje.
Czasami zdarza się, że pies wyje z radości. Wtedy wydawany przez niego dźwięk ma wznoszącą się tonację. Wycie na powitanie może towarzyszyć np. psom ras pierwotnych, które, nie widząc auta opiekuna, rozpoznają dźwięk silnika i sygnalizują swoją radość oraz podekscytowanie powracającym domownikiem.
Wycie psa – jak mu zaradzić?
Wiesz już, co oznacza wycie psa i jakie mogą być jego powody. Czas poznać sposoby, jak mu zaradzić.
Zanim skupisz się na przyczynach wychowawczo-behawioralnych, sprawdź, czy Twojemu psu nic nie dolega. Dbaj zatem o odbywanie regularnych wizyt u lekarza weterynarii i wykonywanie badań kontrolnych. Jeśli nic nie wskazuje na to, że pies wyje z powodu dolegliwości bólowych, przeanalizuj kolejne możliwości.
Jeżeli czworonóg walczy wyciem z nudą, będzie potrzebował codziennej, solidnej dawki ruchu oraz ćwiczeń aktywizujących mózg. Jest to szczególnie ważne w przypadku ras, które aktywność mają zapisaną w genach i potrzebują co najmniej jednego długiego spaceru dziennie. Ponadto warto wzbogacić czas pupila o zabawy węchowe i regularne ćwiczenie komend. Można także jak najczęściej organizować mu spotkania z zaprzyjaźnionymi psami.
Naucz psa komendy „nie”. Przyda się ona, jeśli wycie wynika z wcześniejszych błędów wychowawczych lub stanowi próbę wymuszenia Twojej reakcji. Będzie to dla psa jasny komunikat, że jego zachowanie jest niepożądane i nie spotka się z żadną inną reakcją.
Najtrudniejsze zadanie stanowi praca nad lękiem separacyjnym, czyli zmniejszanie strachu psa przed zostawaniem samemu w domu. Aby dokładnie przyjrzeć się, w którym momencie czworonóg zaczyna wyć, warto zamontować w mieszkaniu kamerę. Zyskasz wtedy kompleksowy materiał do analizy. Być może wystarczy przed dłuższą nieobecność wyprowadzić pupila na długi spacer, pozostawić mu w domu gryzak i matę węchową lub włączyć na czas wyjścia radio. Są to oczywiście podstawowe kroki do wykonania, jednak ostateczny plan działania zależy od indywidualnej sytuacji.
Jeśli nie potrafisz rozszyfrować przyczyny wycia psa, nie wahaj się skonsultować ze specjalistą, który oceni, czy wynika ono z przyczyn behawioralnych. Behawiorysta, po gruntownej ocenie Twojego zwierzęcia, wskaże Ci kierunek dalszej pracy.
Wyjący pies – zrozum go!
Niezależnie od przyczyny wycia bardzo ważne jest, aby pamiętać, że to forma komunikacji, którą posługuje się zwierzę. Nie każ go za to, ale naucz się rozumieć, co pies chce Ci przekazać. Dzięki temu będziesz w stanie właściwie zareagować.
Przy odrobinie chęci i cierpliwości z pewnością sprawisz, że wycie psa przestanie być uciążliwe dla Ciebie, pozostałych domowników oraz sąsiadów.
