Co dzieje się w domu, gdy zamykają się za Tobą drzwi? Twój pupil zaczyna wyć? A może zastyga jak kamień na wycieraczce i przez wiele godzin bez jedzenia i picia czeka, aż wrócisz? To może być lęk separacyjny. Pies potrafi naprawdę mocno tęsknić. Dowiedz się, czym jest lęk separacyjny u psa i jak sobie z nim radzić.
Lęk separacyjny u psa może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych – zarówno fizycznych, jak psychicznych. Praca ze zlęknionym czworonogiem wymaga wiele cierpliwości i czasu. Utrudnienie może stanowić fakt, że lęk objawia się podczas Twojej nieobecności, więc musisz przewidzieć zachowanie pupila wcześniej. Pamiętaj również, że wzięcie do domu drugiego zwierzęcia zazwyczaj nie eliminuje problemu. Lęk separacyjny u psa nie oznacza strachu przed samotnością, a tęsknotę za Tobą.
Czym jest lęk separacyjny u psa?
Lęk separacyjny u psa to zaburzenie, które występuje u psów, gdy zostają one pozostawione same lub oddzielone od swoich opiekunów. To stan intensywnego stresu i niepokoju, który może prowadzić do destrukcyjnych i problematycznych zachowań. Psy z lękiem separacyjnym mogą niszczyć meble, wyć, szczekać, a nawet próbować uciekać. To nie tylko problem dla właścicieli, ale również poważne wyzwanie dla samych zwierząt, które odczuwają ogromny dyskomfort psychiczny. Lęk separacyjny to poważne schorzenie, które wymaga odpowiedniego podejścia i leczenia.
Przyczyny lęku separacyjnego u psa
Czynnikami, które mogą wpływać na powstanie tego problemu, są: uwarunkowania dziedziczne, rasa, brak socjalizacji w odpowiednim momencie życia, traumatyczne przeżycia, a nawet przebyte choroby.
Zaobserwowano m.in., że lęk separacyjny dużo częściej powstaje u kundelków, bowiem ich rodzice dobierają się w pary przypadkiem i nikt nie kontroluje tego, jaki szczeniak urodzi się z połączenia ich genów. Z kolei pod kątem socjalizacji z chorobliwym strachem często zmagają się psy małych ras, które traktowane są przez domowników niczym maskotka. Nadmierna czułość może być równie niebezpieczna jak porzucenie czworonoga. Wśród zwierząt adoptowanych ze schronisk również duża grupa boryka się ze strachem, że po raz kolejny spotka je coś złego ze strony człowieka. A gdy już trafią do dobrego domu, nie chcą stracić kontaktu ze swoim opiekunem choćby na chwilę.
Lęk separacyjny u psa – objawy
Objawy lęku separacyjnego u psa są różnorodne i mogą różnić się w zależności od indywidualnego zwierzęcia. Najczęstsze objawy obejmują:
- Nadmierne szczekanie i wycie, szczególnie gdy pies zostaje sam.
- Destrukcyjne zachowanie, takie jak gryzienie mebli, drzwi, okien, a nawet samookaleczanie się.
- Niekontrolowane załatwianie się w domu, mimo że pies jest nauczony czystości.
- Intensywne próby ucieczki, które mogą prowadzić do poważnych obrażeń.
- Nadmierne ślinienie się, drżenie, bieganie w kółko lub inne oznaki niepokoju.
- Utrata apetytu i depresja, gdy pies zostaje sam.
Lęk separacyjny u psa – jak sobie radzić?
Pozbycie się lęku separacyjnego u psa wymaga systematycznego i wieloaspektowego podejścia. Ważne jest, aby właściciele byli cierpliwi i konsekwentni, a także skonsultowali się z profesjonalistami, takimi jak weterynarz czy behawiorysta.
Podstawy – najważniejsze potrzeby
Choć może się to wydać oczywiste, upewnij się najpierw, że zaspokajasz wszystkie podstawowe potrzeby psa. Do nich należy między innymi potrzeba ruchu, czyli odpowiednio długi spacer. Zauważyłeś, że po długim spacerze Twój pupil z przyjemnością udaje się na drzemkę? Po moim czworonogu od razu widać, że zasypia zdrowo zmęczony, ale i zrelaksowany. Dlatego warto jest przed wyjściem do pracy zafundować psu intensywny spacer.
Zwiększ u psa poczucie bezpieczeństwa
Zwiększenie poczucia bezpieczeństwa u psa jest kluczowe w walce z lękiem separacyjnym. Opiekunowie mogą stworzyć dla psa bezpieczne i komfortowe miejsce, w którym zwierzę będzie czuło się spokojnie. Może to być specjalne legowisko lub kącik w domu, który będzie kojarzył się psu z relaksem i bezpieczeństwem. Dodatkowo, warto wprowadzić rutynę dnia, która pomoże psu przewidzieć, co się wydarzy, co z kolei zmniejszy jego niepokój.
Ciekawym rozwiązaniem, które często przynosi pozytywne efekty, jest pozostawienie psu na czas nieobecności domowników włączonego radia.
Wycisz nadmiarowe emocje
Wyciszenie u psa silnych emocji w odpowiedzi na niepokojące bodźce można osiągnąć poprzez stopniowe przyzwyczajanie go do sytuacji, które wywołują lęk. Są to między innymi dźwięk fajerwerków czy hałas odkurzacza. Podobnie jest z całym procesem szykowania się do wyjścia. Zakładanie butów czy kurtki nie powinno się zwierzęciu kojarzyć z czymś wyjątkowym. Dlatego od pierwszego dnia wkładaj buty na jakiś czas i chodź w nich po domu. Podobnie rób z kluczami czy kurtką. Chodzi oczywiście o zobojętnienie psa na elementy, które są nieodłączną częścią wychodzenia z domu.
Oswój psa z samotnością
Nauka samotności to kluczowy element w terapii lęku separacyjnego. Proces ten powinien być przeprowadzany stopniowo, zaczynając od bardzo krótkich okresów samotności i stopniowo je wydłużając. Do walki z lękiem separacyjnym dołóż elementy, które sprawią, że Twój pupil zacznie kojarzyć Twoją nieobecność z dostępnością do atrakcyjnych gadżetów. Świetnie działają wszelkie zabawki węchowe, na przykład mata, w której poukrywane są smakołyki czy kula-smakula, którą pies musi toczyć, aby wyskoczyły z niej kawałki czegoś dobrego. Wiele psów łagodzi stres żuciem i gryzieniem, obniżając w ten sposób napięcie mięśniowe. Możesz zatem zostawiać psu kość czy gryzak, którego nie zje zbyt szybko.
Pamiętaj jednak, żeby zaczynać od naprawdę malutkich kroków! Każdorazowo wydłużaj czas rozłąki dopiero gdy masz pewność, że pies dobrze znosi dotychczasowy etap.
Leki na lęk separacyjny i wsparcie behawiorysty
W niektórych przypadkach, lęk separacyjny u psa może być na tyle silny, że konieczne będzie wsparcie farmakologiczne. Często, aby obniżyć psi stres, wystarczą leki na bazie ziół, takich jak waleriana, melisa czy dziurawiec. Zdarza się jednak, że specjalista zaleci środki psychotropowe lub terapię feromonami. Warto również skonsultować się z behawiorystą, który pomoże opracować indywidualny plan działania i wskaże najlepsze metody pracy z psem. Przepisane przez lekarza środki pomogą złagodzić objawy i umożliwią skuteczniejsze wdrożenie terapii behawioralnej.
Lęk separacyjny u psa – podsumowanie
Lęk separacyjny u psa to poważne zaburzenie, które wymaga odpowiedniego podejścia i leczenia. Kluczowe jest zrozumienie przyczyn tego stanu oraz konsekwentna praca nad zwiększeniem poczucia bezpieczeństwa psa, wyciszeniem jego emocji, nauką samotności oraz, w razie potrzeby, wsparciem farmakologicznym i behawioralnym. Dzięki cierpliwości, zaangażowaniu i odpowiednim metodom, możliwe jest skuteczne zarządzanie lękiem separacyjnym i poprawa jakości życia zarówno psa, jak i jego właściciela.
Przeczytaj również:
