Udar u psa wynika z wystąpienia zatoru, zakrzepicy lub krwawienia do tkanek mózgu. Sytuacja jest wyjątkowo niebezpieczna i wymaga natychmiastowego działania ze strony opiekuna. Dowiedz się, jakie są przyczyny i objawy udaru.
Udar jest patologicznym zjawiskiem, które wymaga błyskawicznej reakcji opiekuna. Incydent naczyniowo-mózgowy zdarza się zarówno u psów, jak i kotów. Niestety dzieje się to częściej, niż może się wydawać. Podpowiadamy, skąd bierze się udar u psa. Objawy oraz kolejne działania, jakie należy podjąć to wiedza, która pozwoli Ci uratować zwierzę.
Udar psa – przyczyny
Udar jest nagłym i szybko rozwijającym się zaburzeniem. Utrzymuje się dłużej niż 24 godziny – krócej występujące objawy nazywa się przejściowym atakiem niedokrwiennym. Jak to się dzieje, że dochodzi do udaru u czworonoga?
Najczęściej u psów występuje udar niedokrwienny, którego przyczyną może być skrzep lub zator blokujący drożność naczynia krwionośnego. Krew nie dociera więc do pewnych obszarów w mózgu, co wywołuje udar psa.
Istnieje też udar krwotoczny, czyli inaczej wylew. Przyczyną jest krwawienie w mózgu wywołane zaburzeniami krzepnięcia krwi lub pęknięciem naczyń krwionośnych. W przypadku obfitego krwawienia może szybko dojść do obrzęku i śmierci zwierzęcia.
Warto wiedzieć, że różne schorzenia zwiększają ryzyko wystąpienia udaru u psa. Należą do nich choroby o przewlekłym charakterze, na przykład nadciśnienie, cukrzyca, niewydolność nerek i wątroby. Problemy z sercem, zaburzenia hormonalne i otyłość również zwiększają ryzyko wystąpienia incydentu naczyniowo-mózgowego. Niebezpieczeństwo jest większe, jeśli zwierzę choruje na zespół Cushinga, ma pasożyty wewnętrzne lub zmaga się z nowotworem. Oprócz chorób do procesu patologicznego może też przyczynić się uraz mechaniczny.
Pamiętaj jednak, że nie ma jednej, konkretnej przyczyny, która wywołuje to niebezpieczne zjawisko. Co więcej, zdarza się, że udar u psa występuje bez uchwytnego powodu.
Udar u psa – objawy. Zachowanie psa po udarze
Wczesne objawy udaru u psa mogą zostać niezauważone przez opiekuna, a te zaawansowane zaczynają się nagle i są bardzo gwałtowne. Trzeba też pamiętać, że objawy zależą od tego, w jakiej lokalizacji doszło do zmiany. Na początku pies może wykazywać delikatne kłopoty z poruszaniem się lub mieć problemy z widzeniem na jedno oko, co opiekun łatwo przeoczy.
Zachowanie psa po udarze zmienia się – może nawet wystąpić agresja, której dotąd zwierzę nigdy nie wykazywało. Czworonożny przyjaciel nagle staje się słabszy, apatyczny. Występują problemy z chodzeniem i staniem, ponieważ nerwy nie przewodzą bodźców do mięśni. Zwierzak będzie więc leżeć na boku i z pewnością nie zareaguje na wołanie. Warto przyjrzeć się również oczom psa – na udar może wskazywać oczopląs, czyli szybkie, mimowolne ruchy gałek ocznych. Zwróć uwagę na twarz – może wystąpić znaczna asymetria, na przykład nienaturalnie zwisająca część wargi.
Objawy udaru u psa to również:
- kręcenie się w kółko,
- utrata przytomności,
- wymioty,
- napady padaczkowe,
- problemy z utrzymaniem równowagi,
- kłopoty z oddawaniem moczu i kału,
- niewłaściwe ułożenie gałek ocznych,
- otępienie.
Niestety udar jest u zwierzęcia rozpoznawany zazwyczaj w krytycznym momencie. Pierwsze symptomy są bowiem często niezauważone, a pies nie może przecież przekazać, że nagle na jedno około słabiej widzi. Właśnie dlatego tak ważne jest, żeby zwracać uwagę na każdą zmianę zachowania zwierzęcia, zwłaszcza jeśli cierpi ono na wymienione wcześniej choroby przewlekłe, które zwiększają ryzyko wystąpienia udaru.
Co zrobić, gdy miał miejsce udar u psa?
Udar może doprowadzić do nieodwracalnych zmian w mózgu zwierzęcia. Jeśli więc dostrzeżesz jakiekolwiek niepokojące objawy mogące wskazywać na incydent naczyniowo-mózgowy, udaj się do lekarza weterynarii. Pamiętaj, że w przypadku udaru liczy się czas. Błyskawiczne działanie zwiększa szansę na uratowanie zwierzaka. Udar nie jest problemem, z którym można sobie poradzić samodzielnie.
Tak nagła wizyta u weterynarza jest dla opiekuna z pewnością dużym stresem. Musi on jednak pamiętać o tym, żeby przekazać lekarzowi wszystkie cenne informacje. Weterynarz powinien uzyskać wiedzę dotyczącą przewlekłych chorób, leczenia, przyjmowanych leków, odrobaczania, szczepień, przeprowadzanych w przeszłości zabiegów chirurgicznych, urazów.
Weterynarz przeprowadzi szereg badań, żeby potwierdzić lub wykluczyć udar. Psa być może będzie też musiał obejrzeć neurolog. Zdarza się, że konieczna jest szersza diagnostyka. U zwierząt z podejrzeniem udaru wykonuje się między innymi:
- Morfologię krwi – pozwala sprawdzić ogólny stan zwierzęcia.
- Biochemię krwi – dzięki niej można ocenić funkcjonowanie wątroby i nerek.
- EKG, USG serca, RTG klatki piersiowej, żeby sprawdzić, czy za problemy nie odpowiadają choroby serca.
- Badania hormonalne – przede wszystkim na niedoczynność tarczycy i nadczynność kory nadnerczy.
- Badania służące ocenie krzepliwości krwi, na przykład czas protrombinowy.
Szczególnie ważne są jednak badania obrazowe – to właśnie dzięki nim wykrywa się ślady procesu patologicznego. Wykonuje się tomografię komputerową, która pozwala szybko wykryć zmiany i potwierdzić lub wykluczyć udar.
Udar jest niezwykle niebezpieczny dla życia zwierzęcia, jednak nie zawsze kończy się śmiercią. Szybko podjęte leczenie może zapobiec utrwaleniu zmian w mózgu psa, a to sprawi, że Twój czworonożny przyjaciel jeszcze długo będzie cieszył się dobrym zdrowiem.
Kiedy trafisz ze zwierzęciem po udarze do przychodni weterynaryjnej, zostaną podjęte różne kroki w celu ratowania go. Kluczowe jest obniżenie ciśnienia krwi i zmniejszenie obrzęku mózgu. Weterynarz skoncentruje się też na tym, żeby przywrócić temperaturę ciała do normy. Zwierzę musi odzyskać równowagę kwasowo-zasadową organizmu. Stosuje się również tlenoterapię i uzupełnianie płynów. W przypadku ciężkiego przebiegu udaru konieczna jest hospitalizacja.
Jeśli uda się znaleźć przyczynę udaru, to oczywiście wprowadzone zostaje jej leczenie. W zależności od schorzenia stosuje się leki, które będą regulować zaburzenia hormonów, leki przeciwpasożytnicze, antybiotykoterapię, preparaty zwalczające nadciśnienie. U zwierząt stosuje się również fizjoterapię.
Zastanawiasz się, czy pies wyjdzie z udaru? Szybko wprowadzone leczenie daje taką szansę. Objawy będą się powoli wycofywać. Po około 2-3 dniach od rozpoczęcia leczenia mogą ustąpić. Kilka tygodni to czas, w którym zwierzak wraca do zdrowia. Pamiętaj jednak, że czasem dochodzi do trwałego upośledzenia.
Jak zapobiegać udarowi? Nie da się jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie. Przede wszystkim ważne jest, żeby zwierzę prowadziło zdrowy tryb życia. Trzeba uważać na czynniki predysponujące, czyli choroby przewlekłe. Regularnie badaj zwierzę, żeby w razie potrzeby natychmiast wprowadzić leczenie, na przykład cukrzycy. Zwróć też uwagę na właściwe karmienie zwierzęcia – nie doprowadzaj do pojawienia się otyłości.
Czy pies wyjdzie z udaru? Podsumowanie
Udar jest dla zwierzęcia niezwykle groźnym stanem. To, jak się zakończy, zależy w dużej mierze od ogólnego stanu psa oraz czasu reakcji opiekuna. Kiedy tylko zauważysz niepokojące objawy, natychmiast udaj się ze zwierzęciem do weterynarza, a zwiększysz jego szansę na przeżycie i powrót do sprawności. Jeśli uda się znaleźć i wyeliminować podstawową chorobę, która doprowadziła do udaru, to jest duża szansa, że problem nigdy się nie powtórzy.
Po groźnym epizodzie zwierzę będzie potrzebowało Twojej opieki. Warto więc przeorganizować nieco najbliższe dni po udarze lub poprosić bliskich o pomoc. Dbaj o zwierzę na co dzień, żeby zmniejszyć ryzyko wystąpienia tego niebezpiecznego zjawiska. Odpowiednia dieta, aktywność, regularne badania kontrolne – to wszystko pozwoli Ci uchronić czworonożnego przyjaciela przed różnymi problemami zdrowotnymi. Masz doświadczenie z udarem u psa? Jakie objawy udało Ci się zauważyć? Podziel się historią, żeby pomóc w ten sposób innym!
Przeczytaj również:
